Gözlerini çekiyorum üstüme
Aşk bu aklımın yangını
Ve ruhumun ele geçmemiş sabrı
Kalbimdi eskiyen aşk düşmüştü
Düşen kalkar
Çocuklarda öyle yapar
Ama her düşen çocuk
Acır ve ağlar.
Gözaltı günlüğüne dönüştü hayatımız
Tenimiz mor ve küfür.
Adın o yasak tümce
Suçunu tutuyorum
Solmamış ter koynumda
Bilmiyorum hangi koğuş kaç nolu ranzasında
Tarihini yazıyor
İki taş arasında.
Deniz’leri sevdikçe okyanusu üşüdüm
Çocuklar da yoruldu
Ülkem dargın gitti bana
Ben sizi öldüm.
Kayıt Tarihi : 29.7.2005 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!