Tapmam,paraya, pula,
Aşığım Hak’ka, halka.
Girdim çileli yola,
Kül oldum yana,yana,
Yalnız kaldım,hayatta,
Kalmadı artık dost ta.
Gülerler saflığıma,
Tuz basarlar yarama.
Söylüyor dostlar bana,
Müstahak bunlar sana.
Nasıl inandın, kandın?
Melek yüzlü, şeytanlara.
İnşallah ders alırsın,
Bütün yaşananlardan.
Küpe olsun kulağına,
Yaşadığın acılar da.
Beslediğin kargalar,
Gözlerini oyarlar.
Kalır sana hep acılar,
Ödenecek faturalar.
Kayıt Tarihi : 3.10.2006 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Tekir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/03/sucumuz-insan-olmak-mi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!