İçsel dünyamda fırtınalar koparan
Gizemli karanlık gecelerimin
Hayallerini ısırdığım anılarımla.
Başbaşayım bu gece.
Ben başıboşluğa sorumsuzluğa boş veremem ki
İlkelerimden ödün verecek kadar korkak değilim.
Cesaretimi Kurtuluş Savaş'nın
Azım ve kararlılığından aldığımı hissediyorum.
Ben öyle kolay kolay pabuç bırakmam kimseye.
Özüm öz sözüm sözdür gediğine oturturum.
Benim kitabımda haksızlık adaletsızlık yazmaz.
İnsan olabilme erdemini taşırım her zaman.
Benim gibi düşünenleride baş tacı yaparım.
Karşılık bekleyerek yapılan yardım iyilik değildir.
İyilik mi yapmak istiyorsun?
Önce kendini yetiştirerek kendine iyilik yap.
Kendine yaptığın iyiliği başkalarına da yaparsın.
Dönüp mazime baktım hiç hata yapmıs mıyım diye?
Hatasız kul olur mu?
Ufak tefek hatalar.
Pek önemli sayılmaz.
Gurur duyduğum tek şey.
Hiç insanlık suçu işlememişim.
Gücüm oranında herkesin yardımına koşmuşum.
Toplumsal açıdan gerçeklerden doğrulardan yanayım.
Haksızlığa uğradığımda efendiliği katık yaptım.
Hiç kimseye kötülük düşünmedim.
Kötülük etmedim.
Kötülük etmiyorum.
Kötülük etmeyeceğim.
Erdemli kişiliğime söz verdim bir kez.
O duygu benim özbenliğimde gelişti yıllar yılı.
Acılarla karanlık gecelere ışımaya çalıstım.
Takıldım edebi yıldızların kuyruğuna.
Güneş gibi ışıdım karanlıklara.
Dokunmayın içsel dünyama.
Bırakın kıyamet koparsa kopsun.
Hazan biriktirsin dökülürse dökülsün yapraklar.
Şehit kanlarıyla sulanıyor güzelim topraklar.
Çaresizlik içinde yanıp kıvranıyorum.
Hakkari'de kar yağsa ben burda üşüyorum.
Çünkü suçumuz insan olmak...
Hüseyin KARA 14.07.2008 ABD
Hüseyin Kara/united StatesKayıt Tarihi : 3.12.2010 20:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!