Sonunda...
İnsan denen erdemin içinde taşıdığı “ruh’un” varlığını kavradım…
Yolumu çizdim artık …
Biraz da,
Herkesin içinde taşıdığı, ama sesini dinlemediği farkındalık! …
İçimizdeki haykırışlar, öfke, sevgisizlikler, bazıları için kader!
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta