Suçumuz İnsan Olamamakta Şiiri - Sema Zi ...

Sonunda...
İnsan denen erdemin içinde taşıdığı “ruh’un” varlığını kavradım…
Yolumu çizdim artık …
Biraz da,
Herkesin içinde taşıdığı, ama sesini dinlemediği farkındalık! …

İçimizdeki haykırışlar, öfke, sevgisizlikler, bazıları için kader!
Bir tanısanız kendinizi…
İnsan denen “o güzel erdemin” hayatınıza sereceği güzellikleri..
Yani gerçeği!

İnsanız biz!
“Suçumuz insan olmak” değil,

İnsan olamamakta! ..

Neden hep mutsuz olmak için uğraşır insanlar?
Neden mutlu olmayı denemek istemezler?

Biraz da itilirler

Biraz istemeden..

Hayat şartları bazen de.

Yani hiç olmayı öğretmiştir onlara hayat!
Çırpınışlar, umutsuzluklar…
Güvenmek için birilerini arar elleri, sıcacık bir el…
Ya bulamazsa!

Ben her durumda, her umutsuzluk ve her çıkmazda sevdim hayatı…
Bir sünger gibi içime çekiyorum şimdi yaşamı…

Umut, her zaman tutacaktır ellerini, umudunu yitirme yeter ki!