Suçum Yok Şiiri - Mestan Özyer

Suçum yok, uzak durdum kıyısından o denizlerin
ama her gülüşünde binlerce martı havalanıyordu gözlerinden
ve sen su oluyordun çöl sıcağında
kanmıyordum.
içtiysem suçlusu değilim.

Suçum yok, bir dalını koparmadım hiçbir ağacının
ama sesinde çiçekler açıyordu binbir renk
ve ben alamadım kendimi yamacından
düşüyordum
tutunduysam suçlusu değilim

suçlusu değilim kelebeklerin
öptükçe kanat çırpan
bahar kokulu dudaklarında
suçum yok
sevdiysem

(İzmir-2002, Mest)