Suçum yok benim
Suçum Yok
Suçum yok, suçum yok benim.
Korkuyorum, korkuyorum gelecekten. Gelecek, acımasız ve karanlık bir gölge gibi üzerimde.
Suçum yok, suçum yok benim.
Korku içinde, geçmişin huzursuzluğundan kaçıyorum. Ölümü düşünüyorum, huzur ve sükûnet arayışında.
Her gün, her an peşimdeler. Karanlıkta tek başıma kaçıyorum, yalnız ve çaresiz.
Kimse yok yanımda, kimse yol göstermiyor.
Ölüm, senin huzurun cazip geliyor. Senin kollarında rahatlama vaadi var.
Ama ya birisi bana yol gösterirse? Yardım ederse?
Güldürme beni, yalnızım, zavallıyım. Yardım beklemek bir hayal gibi. Kimse bana yardım edemez.
Hayır, elbet yardım edebilecek biri vardır. Elbet, beni seven ve destekleyen biri bulunur.
Ama şu an, bu durum böyle. Rahatlatıcı bir çıkış arıyorum. Ölüm, seni göğsümde hissetmek istiyorum. Belki de huzuru seninle bulurum.
Ama bu rahatlık, geri dönüşsüz bir karar olabilir. Ölüm, rahatlık vaat ediyor ama geride bırakacaklarım var.
Sonunda, huzur ve rahatlıkla dolu bir son arıyorum. Belki de bu yolculuk bana dertlerden kurtuluş sağlar.
Geliyorum, bu çıkışa. Rahatlamaya ve dertlerden kurtulmaya. İşte buradayım, ölüm. Sözünü tut ve beni huzura kavuştur.
Kakajan AmandurdyyewKayıt Tarihi : 3.9.2024 14:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayenin uzunlugu nasıl olur bilmem ama ben bu şiiri ailevi problemlerden ve sosyan açıdan çekdigim sorunlardan ağlarken yazdım.Şimdi bunları anlatıpda duygu kasmıcam. Seveceginizi umuyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!