Belki de hep niyetimdir, huyumdur,
Dost arkadaş bulduklarım hep gider!
Bilmiyorum, sebep nedir, suç nedir?
Ekmeğimi yiyen bana buğz eder…
Doğruyu mu bulamadım, nedendir?
Gelenlerim yoktur varsa gidendir,
Sebebini söylemezler, nedendir?
Ekmeğimi yiyen bana buğz eder…
(Eski Şiirlerimden:1986)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.5.2011 03:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: Buradaki ekmek sözü suiistimal edilirim anlamındadır. O zamanlar arayış içerisindeydim. Çünkü fikirler modaydı. Şahsımda çok tecrübesizdi ve de acemiydi, gençti bilgisizdi. Samimi bir arkadaş çevrem olmadı. Hakikat düşüncelerini kendim tespit ediyor ve keşfediyordum. Nasihat veren arkadaşım hiç yoktu diyebilirim. Borç istiyorlar şahsımsa acıyor ve veriyordu. Desem ki şahsımda paraya muhtaç birisidir. Hiç anlamıyor ısrarla kendilerini acındırıyorlar sonunda elimden paramı alıyorlardı. Hiçbir zaman da iade etmiyorlardı. Bu husustan hiç akıllanmıyor bazılarına hâlâ borç paralar veriyordum. Dert yandıkça da dedikodu ettiğimi söyleyip o bahane ile terk ediyorlar düşman oluyorlardı. Bu verdiğim tavizler yüzünden hep sefillik çektim. Samimi arkadaşlarım hiç olmadığından da olabilir. Üstelik te şahsıma mit, polis gibi sözler, adlar takılıyor iyice yalnızlaştırılıyordum. Hiç bir kimseye de ömrümde hiç kazık atmadım, hiçbir kimseye verecekli değilim. Kimseden borç para almadım. Yine itildim, hep dışlandım ve yıpratıldım. Şu an kendime bakıyorum da, iyi niyetimi ve çizgimi muhafaza etmişim… Hiç değişmemişim. Çevremdeki o arkadaş çevrem çok ilerilere kadar yükselmişler, evlenmişler, ev bark sahibi olmuşlar ki biz hâlâ o eski seviyelerdeyiz… Bu şiirdeki konum budur onun için izahatta bulundum… Şiirlerimden yanlış manalar çıkarmamanızı isterim… .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!