Suçum ne
kocaman ev içinde bir ben varım, sıkılıyorum, eziliyorum yalnızlığımda
eskiden ne güzel konuşuyordum kadehlerimle, onlar da terk etti beni
güllerimi güneş çarptı unuttular yediverenliklerini, her biri uykuda
ne güzel oyalanırdım guguk kuşlarıyla sak sanların izlerdim sevişmelerini
beni onlar da terk etti şimdi uzaklarda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Siz kendinizi, kendi ellerinizle teslim etmişsiniz hocam yalnızlık denen illete ama yok öyle yağma, bu kolaycılık bana göre, haddim olmasa da biraz tembellik, biraz da kendinizi salıvermişlik...
Yani şiirin kahramanının yaptığı bu yüzeysel bakıldığı vakit.
Oysa kahramanımız hiç de yalnız değil, doğa ve kitaplar işte arkadaşlarınız.
Kuş sesleri, hepsi, hepsi son derece kadirşinas ve son derece doğal dostlar, yapmacıklıktan, sululuktan ve her türlü garabetten arınmış...
Aslında şiirin kahramanı bu kadar dolu dolu yaşamaktan sıkılmış biraz, bu kadar
yoğunluk yormuş...
Kuş sesleri ah o kuşlar yok mu, bazen Sultan Süleyman olmak geçer içimden keşke Rabbim bizlere o kadar olmasa bile zerre kadar Sultan Süleyman'ın bu yeteneğinden bahşetmiş olsaydı...
Keşke, keşke...Yalnızlık diye bir şey yoktur sayın Hocam bana göre, yalnızlık insanın uydurduğu ya da kendi elleriyle içinde büyüttüğü bir garabettir...
Saygılar...
bu şiiri okuyupta iç çekmemek mümkünmü..ağlamamak gözyaşlarına engel olmak mümkünmü..mümmkünmü dalıp gitmemek uzaklara..muhteşem bir şaheser daha saygıdeğer ustanın kaleminden..duygular tavan yapmış ruh göçmüş adeta tm bunları dökerken kağıda..yoksa böylesi yanarmıydı okuyucunun yüreği ...saygılarımla...
Yalnızlık., gelmek için gözüne kestirdiği kişinin suçu var mı-yok mu diye bakmıyor ne yazık ki.. Eğer öyle olsaydı suç dosyası bu kadar kabarık., sicili bu kadar bozuk ve hepsi de çok iyi tanınan., bilinen insanlar yalnız kalırlardı... Oysa görüyoruz ki onlar bir ortaya çıktıkları zaman yüzbinler sarıyor etrafını., öl de ölelim nidalarıyla....
Yalnızlık., yoksulluk gibi hep dürüst insanları buluyor...
Şiir., duygularınızı başarıyla yansıtan güzel bir çalışma...
Kaleminize sağlık sayın Akdora ...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta