Suçum cezaların ölümü Şiiri - Çetin Örnek

felsefemin itiraz mihengi insanın insana ceza kesmesiydi
ilâhi dense n'olur ki kitabında el ile yazılana !
kurulların uzmanlığını kim tescilliyor da bilimin bilincine tutunayım usumla ?
resmi nikâha kaydolunca miras vicdani mi oluyor ey insanî ?
çıkarıyorum ahlak ile etiğin ince çizgisindeki ihtimali

konu ; onura kesilmiş cezadan artan suçlarımdı
fakat
sedalarımda saklı özeleştirimi kırmızı bültenle bulamadılar
özgürlüğümü kısıtlamak kimin haddineydi ?
hücrelere atmak zındanlara komak kimleri sevindirirdi
anladım ki
baş'yargıç sicilinin dolu gözleri gümüşî

kanun kitabı olmuş ağaçlar gizlice ağlıyordu insana örtünmüş günâhlara

bir babayasa tasavurru çıkageldi darbecilerle
gayri'meşruya bağlandı da kurulamadı iç boş muz gibi zamane cumhuriyeti
göyneğin düğmesi yanlıştı ve ağırlaştı müebbeti//ebedi muhabbeti
bakın ifade hürriyetimle okeye çifte bil'ezikle gidiyorum özgürceydi bir göz'altım

ünitersen bölünmüşlüğünü bil diyordu meclisin kürsüsünden
teklif dahi edilmeyecekmiş bakîri dansa kaldırmak
kamuya açıktı ! evliyle eğlenebilirsin uyarak emirlere
nedense
alt-savcı izinliydi nöbetçi mahkemede...