gözlerinin kıyısında duruverseydi gözlerim
dökülüverseydim varlığının uçurumlarına
dipsiz özlemlerle çakılsaydım yanı başında
hani ateşler kül etmek için tutuştuğunda
çözülüverir ya varlık büyüsünün efsunu
hani kalp kalpten, can candan uzak düştüğünde
suçu sönmek değil ya, ateş olmaktır aşkın
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta