Suçsuzluk Şiiri - Muhammed Okay

Bir aşk masalı tadında
mavi bir yağmur yağdıramadıysam şehrine,
Bir güz menekşesi açtıramadıysam tereddütsüz
bir şekilde bahçelerinde,
Bir ay ışığıyla çalamadıysam her gece kapını,
Haziran güneşi ile bütün mevsimlerde sızmadıysam pencerelerinden
Affet beni.
Bil ki sana uzanan fakat sana hiç varmayan
ve senin parmak izlerini taşıyan uçurumlu,
ıslak kaldırımlı yollarda düşüp
mecalsiz kalmıştır ayaklarım.
Bil ki geceye serpiştirilen her yıldızda seni aramanın,
sana bakınmanın sonu gelmez sayfa aralarında
yitip tükenmiştir varlığım.
Bil ki uykusuz gecelerin doğmayan şafaklarında
sarıldığım sesinin tınısında uyanmışlığa değil
ölüme sabahlar biriktirmiştir tüm uykularım.
Affet...
Suçsuzluğumun suçuna ortak olduğum için affet...