Onurlu kalmak zor bu düzende
İyiysen açsın,
Dürüstsen dışlanmış,
Hakkı arıyorsan potansiyel suçlu!
Ve suçsuzsan…
En ağır cezayı sen çekiyorsun.
Bir baba düşün,
Yedi gün iş aramış
Sekizinci gün çocuk "açım" demiş
Elindeki ekmekle birlikte
Utanmayı yutmuş.
Ama çalmak haram
Çalmayınca vicdan harap
Mahkemeye düşmüş sonra
“Suçsuzum” demiş
Hakim gözlüğünü silmiş
Dosyaya değil, yüzüne bakmış
Savcı sustuğuna hükmetmiş
Çünkü bu düzende
Susmak bile tehdit sayılır.
Onurlu yaşamak
Kurda kuşa yem olmaya razı olmak gibidir
Bir avuç dürüstlükle
Bin dağ aşmaktır.
Ve her zirvede
Bir başka susturulmuş kardeş
Sana başıyla selam verir.
Ne devletten medet
Ne muhalefetten umut
Ne sendikadan direnç
Ne medyadan ses…
Sen sadece
Yalnızlığını yumruk yapar
İnançla yürürsün.
Çünkü sen suçsuzsun.
Ve işte tam da bu yüzden
En büyük bedel
Sana yazılmıştır.
Suç işlememişsin ya,
Bu düzende zaten
En büyük suç budur!
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 02:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!