Suçluyum İnsan Olmaktan Şiiri - Ğarip Öge

Kirletilmiş yıpranmış bir kalp
İnsanların insanlara armağanı
Hepsi bir şekilde kirletilmiş
Ama kirletmekten de çekinmemiş
Her kez temiz bir kalbi ilk kırdığında
Anlar ki yanlış yaptığını
Ve bir daha yapmamaya tövbe eder
Ama temiz kalp kirlenmiştir
Yeni kalpleri kırmaya yol alır
Ve böylece bu kısır döngü dönmeye başlar
En şanslıları hep en safına dokunanlardır
Anlar ki kendi kalbi gibi bir kalp kirletmiştir
Başka saf bir kalbi kirletmemeye
Tövbe eder
Ama artık geçtir
Saf kalp alır kirli kalbin yerini
Kirletildiği gibi kirletmek ister
Birde bunu bulamayan var
Günah çıkaramayanlar
Onları ebedi ateş bekler
Her iki tarafta
Bazen sorarım kendime neden böyle diye
Ama bulu veririm kendimi bu savaşın içinde
Belki kirletmem başka kalpleri
Ama yenik düşerim o temiz kalbi bulmaya
Ve her severinde kirlenir kalbim
Kiri silmek kolay inanç var ise
Umut var ise
Ama bir gün bunlarda elde çıkar
Ve yenik düşersin
Yitik sevdalara
Artık ne sevilmek ne sevmek önemli
Dokunmasınlar istersin yaralarına
Saracak gücün kalmamıştır
Gözyaşlarını akıttırsın içine
Zalim olursun kendine
Peki, sorarım sana
Hata nerde diye
İnsan olmak mı suç?
Suçluyum o zaman
Çünkü insan olmaya çalışıyorum.
Ayağıma takın prangaları,
En uzak adalara sürgüne gönderin.
Suçluyum insan olmaktan