Suçluyum Biliyorum Şiiri - Ünal Türkoğlu

Bugün sensiz sendeyim
İlk kez gözlerine baktığım
Ellerini tutmak için, ellerimi uzattığım
Dut ağacının altındayım
Yüreğim yerinden çıkacaktı
Sana bakamıyor, konuşamıyor, utanıyordum
Şimdi bir ben, bir de dut ağacı kaldık
Sen yoksun ve ben yapayalnızım
Sığınıyorum gözyaşlarıma
Dindirsin ıstıraplarımı diye
Ben ağlıyorum, gökyüzü ağlıyor
Kalbimse sensizliğinde
Hiç durmadan kanıyor
Şimdilerde hiç yüzüm gülmüyor
Yorgun aklımla hep seni düşlüyorum
Çölde kalmış Mecnun gibi
Bir avuç sevgini
Ellerinden yudumlamak için
Yollarını gözlüyorum

Suçluyum biliyorum
İdam fermanımı okuyorum
Ne olur ebedi yokluğunla cezalandırma
Bil ki seni ilk günkü kadar çok seviyor,
Senden beni af için bir yol bekliyorum