Suçluyum Şiiri - İsmail Ersin Dalgıç

Suçum doğru olmak mı?
Olduğum gibi mi gözükmek.

Suçum çocuk gibi inanmak mı?
İnsanların kötü yanlarını görmemek mi?

Suçum insanları olduğu gibi kabullenmem mi?
İnanlara insan gözüyle bakmam mı?

Suçum insanlardan kötülük gelmeyeceğine inanmam mı?
İyiliği kötülüğü onlarla paylaşmam mı?

Ben suçluyum, insanlarla yaşamayı ilke edindim,
Ben suçluyum, suçsuzların yanındayım.

Ooy ana baba!
Bu insan kalabalığı içinde yalnızım,
Yalan söylemeyi öğretmediğiniz için,
Bu yaştan sonra alışabilirsem,
Gelin beni kurtarın.
Hala inadıma devam ediyorum,
Bu beladan kurtulamıyorum.

İnanmak mı yukarıdaki felsefeye?
Ben yine suç işliyorum,
İlemeye de devam ediyorum.

Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlarmış,
Belki benim ütopyam diyeceksiniz,
İnsanlık bunu görecek,
Yalan söyleyene kainatta yer bulunmayacak.

İsmail Ersin Dalgıç

25 Şubat, 2004