Suçluyum Şiiri - Leila Monelli

Her geçen gün aramızdaki mesafe büyürken
sen ona ben sana aitken
Oturmuş anahtar deliğinden beni izliyor
ve
biyik altından gülüyordun
ben ağlıyorum sen gülüyordun
benim canım yanıyor
Sen izledikçe seviniyordun
beni arzuladıkça kırıyor
sevme ihtilalini hissettikce
atık bir kağıt gibi yırtıyor, sonra harcıyordun

Suçum seni sevmekti
kabahatim bana
herkesten fazla aşık olma ihtimalin

sonuç;
sürgününle cezalandım
aydınlıklar vaat ediyorum diye
kalbinde
karanlıkları en çok ben hak ediyordum