Ben önce kendimi terk ettim
Seni değil
Kestiğim ceza kendimeydi
Sana değil
Vazgeçtiğim yaşamaktı
Sen değil
Bütün öfkem banaydı oysa
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bilmediğin ne çok acıdan geçtim
Söylemek isteyipte söyleyemediğim
İçime atıp, biriktirdiğim
Ne çok şey vardı oysa
Hep belki bir gün dedim
Cesaretimi toplarsam
Anlatırım bir bir
AKICI BİR ŞİİR
CESURCA İTİRAF/İKRAR
KUTLARIM ZELİHA HANIM
YAZMAK SİZE YAKIŞIYOR
aslında şiirde anlatılan pıskoljık olarak kırılma netıcesınde kendısıne duyulan öfke ama ben sadece bu öfkenın yaşamla ölum arasındakı sure gelen galıp kım mucadelesıne benzetım ama ne yazık şirde galıp de yok yenılende tıpkı ölumle yaşam arasındakı gıbı ...sevdaya yada sevdalısına olan nefretı ama bıras solgun sankı kelımemelerı cumleyle bırleştırınce......bıraz daha akıcı ve kararlı olsa ifade tarzı bence daha ıyı anlam bulur duygularınız
Bekoglu okuyucusunu yormayan şahane bir paylaşım olmuş kutlarım
geç kalmislik üzer bazen insani fakat öyle durumlarda vardirki söyleyipte suçlu olacagina susupta güçlü kalmayi yegler insan arti bazen söylemek istenilenleri anlatmaya yeterli olmuyor lisan gönülden kutluyorum siirinizi tebrikler saygilar
selamlar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta