Suçluysan Sen... Şiiri - Sinan Çavdarlı

Suçluysan sen.
Suçluyuz hepimiz…
Ve geçsin istiyoruz adımız mahkeme tutanağında.
Sorgusuz, sualsiz.
Nasıl davranıyorlarsa sana
Bize de öyle davransınlar dışarıda
Adalet yerini bulacaksa eğer,
Önce işkenceler çıksın açığa.

Nasılsın?
Bilmiyorum nerdesin, ne haldesin.
Duruyor mu sakalların hala?
Ve aklıma gelen en kötü şey sigaraya başlaman yeniden.
Bilirim gerisi sana koymaz.
Zaten alışıksın rahatsız yataklarda yatmaya.
Bir tek şeyi merak ediyoruz biz.
Nasıl davranıyorlar sana?
Korkarım bir süre daha gelemeyeceksin.
Ama unutma.
Suçluysan sen.
Suçluyuz hepimiz.

Adını andık bağlamayı elimize aldığımızda,
Ve rakının ilk yudumunda.
Ertelemek yok artık.
Sen geldiğinde, yeniden
bir yolu bulunup kurulacak o masa.

Şimdi duyabilirsen sesimi bir şekilde,
Söyle o yanındakilere
Nasıl davranıyorlarsa sana
Bize de öyle davransınlar dışarıda.
Ve hatırlat son kez;
Suçluysan sen.
Suçluyuz hepimiz.
Gelip bizi de alsınlar apar topar göz altlarına.
Yalnız değilsin!
Yalnız olduğunu hissetmek yakışmaz senin gibi Can’a