Suclusu sensin Şiiri - Tarhan Tekelioğlu

ne vaki oldu ise, elimden, dilimden
ve sair azai cevahirimden,
anlarin cümlesinden, pesiman
olmus olsam da, hesabi kimden
sorulmali suali mukadderine cevabtir:
ben masumum el- aman
suclusu sensin...
akil adam olmak icin baktigim
kitablari kiskanip, sade bana bak der gibi
tatli bir hayal halinde kitabin orta yerine
güzelcene yerlesiveren o güzel yüzüne
her defasinda ilkmis gibi gibi abayi yaktigim
ve önümdeki kitabi bir kenara biraktigim
dogrudur ve bu bir sucsa,
ben masumum
suclusu sensin…
zehir hafiye haci emmilerin önüne gecip,
onlari öylece secdede unutuverdigim,
kadede dualarin(!) en uzunlarini secip
selami bir kac vakit sonra verdigim,
rivayetleri vaki ise ve bu bir sucsa,
ben masumum
suclusu sensin…
Ictigim tavsan kani cayi,
agopun yerinde efkar söndüren gibi tutuyorsam,
yemeksiz günlerde, cicek yagi makamina kaim
sirkesi bi tamam konmus pilavi ocakta unutuyorsam,
ben masumum,
suclusu sensin...
fazla gülümsemek mürüvvete zarar
deyip, abusul vech kerihül menzar
bir maskeye alismis yüzüm,
tavanlardaki muhayyel suretlere
sinâni disarida unutulmus bir agiz ile gülüvermisse
ve melankoli mübtelasi gözüm
hüzzam bir nazar ile tavanlara dalivermisse,
ben masumum
suclusu sensin...
evet sucluyum ve cezama raziyim dersen,
“suclu ayaga kalk”in ma badi:
“magdurun hali sirazesinden cikmis bulundugundan
müsebbib olarak dünya ahiret bilumum
hallerine mukayyed olmaya
mahkum olundunuz”
hükmüne de hakim bey ben masumum
Bu kadari da fazla dersen
Ben masumum
suclusu sensin...