Dumanı sönmüyor çektiğim tütünün
Yakıyor gönlümü, suçlusu benim
Kaf dağında ürkek ceylanın
Korkmasına sebep esen yeldeyim
Dumanında yine yüzüme gülen
Bilirim bu gülüşü, sen değilsin
Baktığım yerde kör düğüm kalan
Bilirim kendimi, bu ben değilim
Hallarımdan bil lal olduğumu
Yüzüme söyle bensizken bahtiyar olduğunu
Berrak gönlünde mızrak olduğumu
Haykır bozkıra, bir tufan koptuğunu
Kayıt Tarihi : 23.6.2023 11:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!