Suçlu mutsuz suskun katil

Pencereyi açtım soğuktu dışarıda hava,
Üşüttüm kendimi,durdum soğuğun karşısında,
Sustum çünkü herkes susuyordu,
Kestim kalbimi boydan boya…

Kırık camların üzerinde yürümek istedim,
O an cezamı çekmekti isteğim,
Saldırgan bakışlarla kalakaldım,
İstesem de gidemezdim..

Babalar evlerine dönüyor yine,
Dönüyorlar karanlıkta, gidiyorlar aydınlıkta,
Herkes gidip dönüyor sonra,
Bir ben değilim bir yerlere giden hatta!

Katillerim mutlu sokaklarda,
Acınası bir gençlik gitmiş uzaklara,
Ben değilmişim kurbanları aslında,
Karşılarına çıkmışım..

Prenslerde ayakkabının sahibini aramıyor artık,
Başka prensesler ve ayakkabılar varken gereksiz..
Suskun insanlar mutsuzlar mı?
Mutsuzlar mı suskun? ..

Elbiseler rengarenk oluyor vitrinlerde,
Ama yaralar da var bedende,
Elbiselerin renkleride gereksiz prensesler gibi,
Ayakkabının sahibi de unutulsun gitsin işte!