Bu duruşum yorgun bedenimin yansımasıdır yorgun ömrüme.
Bir gülüşün vardı birde suzulusun gönlüme.
Dik durabildiğin kadardır yorgunluğun bazen içini sızlatır gönlünü kanatır.
Erkeğin kalbi kadınındır.
Sebebi sen bı kadını seversin kadının kalbinde yer edinirsin. O kalp senle atar. Seni sen yapar.
Ona Bakarsın, oylecede kalırsın dökülen gözyaşların da.
Yaparsın yaparsın da yaranamazsın.
Suçlu aslında kendisidir, ama sorsan başkasına o suçlu sensindir.
Kendiliğinden kapanan göz kapaklarım yarin özlemi ve hasreti ile yorgun düşen bedenimin eseridir.
Şimdi inan bana bundan sonra ne yapsam yeridir.
Kirsam döksem canını yaksam.
Yaptıklarına hiç aldırmasam.
Acıya uzanan sakalım ve bitmeyen yolculuklarım var
Kâh mutluluğa kâh acılara.
Artık dalinda meyva olmasada
Kırılan o dalima basan sen olsanda
Aşağıya düşerken o ağacın başında,
Yaslansanda kara çınarın altında.
Yüreğine su damlatsanda
Hiç bir şey kalmayacak arkanda
Serefinden ve gururundan başka.
Asıl önemli olanda bu aslında.
Saygılar...
Kayıt Tarihi : 5.7.2023 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Suçluyu suçlayamayan bir kişinin hikayesi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!