Şimdilerde, yüzüne,ellerine,saçlarına dokundu diye elimdeki parmakları bir bir kırıyorum..
Gözlerime hiç iyi bakmıyorum, uyutmadım kaç gecedir.
Küçük bir çocuk gibi onları suçluyorum, haklıyım ama...
Titremeyecekti sana dokununca ellerim, görmeyince seni, yaşarmayacaktı gözlerim..
Unutabilecek miyim bilmiyorum ama sesini anımsayınca düğümlenen boğazıma, bir düğüm de ben atıyorum artık..
Dile gelen adını bilmediğim yerlere gönderiyorum..
Sonra...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta