Şimdilerde, yüzüne,ellerine,saçlarına dokundu diye elimdeki parmakları bir bir kırıyorum..
Gözlerime hiç iyi bakmıyorum, uyutmadım kaç gecedir.
Küçük bir çocuk gibi onları suçluyorum, haklıyım ama...
Titremeyecekti sana dokununca ellerim, görmeyince seni, yaşarmayacaktı gözlerim..
Unutabilecek miyim bilmiyorum ama sesini anımsayınca düğümlenen boğazıma, bir düğüm de ben atıyorum artık..
Dile gelen adını bilmediğim yerlere gönderiyorum..
Sonra...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta