Suçlu Şiiri - Ozan Kaymak

Bunu yazmak kolay değil,
Söylemek mümkün değil,
Bu son yaprak değil,
Ama beyaz sayfalar tükendi.
Kalbimde sayamadığım,
Üst üste yazma zamanıdır şimdi.

Kendime inanamıyorum,
Allah'ım bu ben miyim?
Ben kimim, nerdeyim?
Nerde o duygularım,
Sellerle coşan,
İnsan kırıntılarına koşan,
'Hayır'lara açılan,
Bomboş ellerim,
Kalem tutan ellerim,
Kalem kıran ellerim,
Ama bitmeyen nefesim.
Bitmeyen 'insan' hevesim.

Dalga geçmedim,
Yemin ederim,
Yazık ki;
Aşka yeteneksizim.
Hatalı herşeyim,
Hatalarımla ben herşeyim.
Bir sevgi vardı aklımda,
Ama sadece sevgi,
Belki tecrübesizim,
Büyüyüp öğreneceğim.
Dört beden büyük bu sevgi bana,
Yazmak marifet sanılsa da...
Adım kötü anılsa da...
Senden vazgeçmeliyim.

Ağlamak faydasız bugün,
Pişmanlıklar gereksiz.
Sen değişemezsin,
Ben de değişmem,
Değişme zaten.
Bir doğallık gördüm dağlardan geçerken,
Gözlerinde güldüm kader ağını seçerken.

Suç kimde,
Diye sorma şimdi.
O zaman suç bende,
Başta sevdiğim için,
Sonra öldüğün için,
Tüm çabama rağmen içimde.

Göremezsin işte bunu,
Duyamazsın kalbimin çığlıklarını.
Bilemezsin,
Ne kadar zor olduğunu.
Ne kadar zorlandığımı.
Sormadan, farkında olmadan zorladığını.
Ve bir rüyadan uyandırdığını.
Bile bile tekrar uyuyamayacağımı.
Göremeyeceğimi aynı rüyayı.
Başlarken takmadım dünyayı.
Bitirirken de sormayacağım kimseye,
Nefret duymayacağım ismine.
Ama dokunamam artık tenine.
Hissettiremem hissetmeden.

Annemle babam uyandı içimde,
Dışarıdakileri takmazdım zaten.
Ama içimdekiler zorladı beynimi.
Hesaplar yaptım gecelerce,
Seninle olan gecek üstüne.

Ama kurtarmıyordu.
Hep bir açık kalıyordu.
Dolduramıyordum,
Bulamıyordum,
Açık nerede.
Aynaya baktım sonra,
Bu ben değildim,
Tekrar eğildim.
Tam istediğin gibiydim.
Ama mutlu değildim.
Ve çıkardım maskemi,
Zorlanmıyordum gülerken,
Çok sık değil ama,
İstediğim zaman gülüyorum.
kimseyle yarışmıyorum,
Mükemmel de değilim.
Zaten olmak istemiyorum.

O zaman suç sende mi şimdi,
Aşk bir suç mu peki.
Suçlu mudur aşkı arayanlar,
Kalplerinde bu gücü bulanlar.
Biz aşkı aradık,
Suç yok,
Suçlu yok...