Küçüktüm, küçücük. Babaannem vardı;
Canımla bir bildiğim, nihayetsiz sevdiğim
Beni el bebek büyütmüş, dizinde uyutmuştu
Artık yok, uzun yıllar oldu rahmete erişeli
Sorardı arada bir, “ben ölünce ağlar mısın? ” diye
Bilmem derdim, ağlarım herhalde. Ağlar mıydım?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta