Küçüktüm, küçücük. Babaannem vardı;
Canımla bir bildiğim, nihayetsiz sevdiğim
Beni el bebek büyütmüş, dizinde uyutmuştu
Artık yok, uzun yıllar oldu rahmete erişeli
Sorardı arada bir, “ben ölünce ağlar mısın? ” diye
Bilmem derdim, ağlarım herhalde. Ağlar mıydım?
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta