Suçlanırım. Düşlerim katliamları.
Siyah ve kırmızı ıstırapların bir bahçesiyim ben. İçerim onları,
Nefret ederek kendimden, nefret ederek ve korkarak. Ve şimdi gebe kalır dünya
Kendi sonuna ve koşar kendi sonuna doğru, sevgiyle açılmış kollarıyla.
Her şeyi hasta eden bir ölüm sevgisidir bu.
Ölü bir güneş lekeler gazete kağıdını. Kırmızıdır bu.
Hayat üstüne hayat kaybediyorum. Bu kara toprak içiyor onları.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta