Gün ortasında söndü bir bir yıldızlarımız,
Karanlıklar içinde yaşadık asırlardır.
Bir ışık yakmak için kıvranırken çaresiz;
Zift döktüler yollara kayıyoruz yıllardır.
Güldük, gülüşümüzü kabahatten saydılar,
Ağladık, gözyaşımız korkumuzdan sandılar.
Duâ ederken bile böldüler duâmızı;
Hakk’a yalvarmamızı çok görüp kıskandılar.
Bertaraf etmek için uğraşıp duruyorlar,
Her gün bir plan yapıp tuzaklar kuruyorlar.
Varlığımız dert oldu adamların başına;
Suçumuz olmasa da bulup uyduruyorlar.
Ruhları kabz içinde, akıllar baştan uzak,
Hepsinin işi gücü karalama ve tuzak.
Düşünüp terkip yapmak sadece bir fantezi;
İnanıp, iman etmek... Heyhat! Uzak mı, uzak!
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her gün bir plan yapıp tuzaklar kuruyorlar.
Varlığımız dert oldu adamların başına;
Suçumuz olmasa da bulup uyduruyorlar.
ne kadar haklısınız.Bir çogumuzun duygularını şiirle dile getirmişsiniz. sizi yürekten kutlarım değerli Şair.
kutluyorum
...ve bu arada anto verilerinden ögrendigim kadari ile bugun sizin DOGUM GÜNÜNÜZ Kutluyorum...
saygimla
TÜM YORUMLAR (2)