Suç Sende Değil, Seni Seven, Değer Vere ...

Suç sende değil, seni seven, değer veren bende

Yine ışıklarım söndü,kalbim karardı, vurgun yedim yine bağrım dağlandı.
Ben bir kere dibe vurdum ve vurgun yedim diye diye vurgun vuran birinden.
İncitmesin incitemesin kimse seni deyip deyip de,beni kendi inciten hissizden.
Baharın ışığın bol olsun diye diye,gönlüme giren,zalimin zulmü incitti beni.
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Hiçbir şey beklemiyorum artık,dilediğin dileklerinden,ışıktan,bahardan,
Sensizliği yaşarım ben; acılarına,yokluğuna,ihanetine,alışmaya çalışırım.
Soğukluğu tutarsızlığı yaşamaktansa,içimdeki dertlerle yaşama alışırım.
Ne edeyim! umutsuzluklarla,hüzünlerle acılarla kin ve nefretlerle yaşarım.
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Hiçbir şey beklemiyorum artık,yeni doğan günden ve güneşten,seni bile.....
Öyle saf öyle duygulusun ki oğlum sen,hiçbir sevgi hiçbir aşk yetemedi sana.
Bir kez daha tattın! sevip sevilip de acı, umutsuzluk ve keder ile yaşamaya sen.
Neden ders almazsın sen! a be yavru! ,bunca vefasız sevgili ve sevgililerden.
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Vuruldum verdiğin sözlerin ihanetiyle,vuruldum soğuk tutarsız kurşununla.
Sinsice gönüllere girip de,dost dost teranelerinle vurduğun kurşunla vuruldum.
Vuruldum o zekice bağladığın bakışlarınla,o gizemli gülümseyişinle vuruldum.
Vurulsam da,vuranlar ihanet edenlere elbet doğmaz,doğmayacaktır hiç güneş.
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Girdin gizlice sinsice bu yanık gönlüme,delik deşik yaralı kalbime benim.
Göğüs kafesimde ne idüğü belirsiz derin bir acıyla geziyorum ben artık..
En kötü gününde sapladın,göğsüme hançerini,bundan yaralıyım bundan.
Krizdeyim ben,vurgun yemiş deli divaneyim ben,ama aşarım bunları da..
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Bir akşam üstü,güneş batmaya yaklaştığında,mahvedip kahrettin sen beni.
Umutla başlayan,özveri ile süslenen,en kötü geçen günümde terk ettin beni.
Dost vurulunca değil,unutulunca beklenmedik davranışla karşılaşınca ölür.
Korkma be yavrum! korkma sen! sevgini kalbine göm,ölünce senle gömülsün.
Suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

Hüzünlenme yavrum! utanma,utansın düştüğü boşluğu senle doldurmaya çalışanlar.
Takma kafanı! güçlüsün sen, yakışmaz sana umutsuzluk, sana yakışmaz pes etmek.
Korkma bunlarda geçer,eken biçer bir gün, bir gün eden bulur,yapan elbet çeker.
Sen nelerin altından kalkmadın ki,kalkarsın basit darbelerinde altından üstünden.
İnan suç sende değil,seni anladığı halde çok seven,değer veren saf biri olan bende.

01.07.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi