Bir hataydı..!
Bilerek işlenen bir suçtu
Yüreğimi izinsiz mekân tutman
Haneye tecavüzdür bunun adı
Suçlusu belli olmayan
Yüreğimdeki kapıdan girmek miydi?
Yoksa kapıyı açık bırakmak mıydı suç sayılan...
İki kişilik bir eylemdi
Birimiz suçlu diğeri suç ortağı
Karar verildi, kalem kırıldı
Cezan yüreğimde müebbet kalmak
Benimki senle yaşlanmak
Şimdi istesen de gidemezsin
Sende ki beni atıp unutabilirsin
Hatta ifadeni değiştirebilir
Bu cezadan tahliyeni de isteyebilirsin
Ama karar lehine çıkmaz bilmelisin
Tek çaren firar etmek,
Hayalini,
Girerken yaktığın ateşi bırakarak
Yaşattığın anıları yok sayarak
Kaçabilirsin hapishaneden.
Kar olup yağsan da
Yangınıma çare olamazsın
Biliyorsun, varlığın bile derman değildi zaten
Unutma hapishanenin;
İlk ve son tutuklusu sensin
Sadece senin anıların kalacak;
Bırakıp gittiğin hücrede
Belki aynı suçu yine işlersin
Belki kalabalık koğuşlarda kalırsın
Ama unutma hiç bir zaman
Bu hücredeki rahatı bulamazsın
Hey sen suçlu...!
Demek gitmek istiyorsun
Senden tek şey istiyorum
Tek bir soruya cevap ver yeter
Aynı suçu tekrar işleyecek misin?
'Evet' dersen seni şimdi azat edeceğim
Ve yeni suç ortağınla mutlu olabilmen için
Sadece dua edeceğim...!
26/07/2009 Erzincan - Üzümlü
Adem YıldırımKayıt Tarihi : 27.7.2009 08:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!