Dertsiz insan arar, gözler dünyada.
Ağlarız, sızlarız, özleriz ya da.
Üzülür başlarız hemen feryada
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Kimimiz para der, kimimiz sevgi.
Kimimiz ararız, yüksek bir mevki.
Kendim de bunlardan biriyim belki,
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Parayı buluruz, cebimiz dolmaz.
Çoğu bulamayız, azla doyulmaz.
Bilmeyiz parayla mutluluk olmaz
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Tuz dökeriz, iyi olmaz yaraya.
Beyaz deriz, siyah demez karaya.
Verseler yakışmaz bizi saraya
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Dünyada hatayı bizler yaparız.
Vermede yoğuz biz, almada varız.
Dünya kötü değil, biz sahtekârız
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Herkes keserini kendine yontar.
Hayatımız olmuş, çürümüş mantar.
Niye bize doğru tartıyor kantar?
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Dünya bile döner, durmaz yerinde
Bize kalmaz dünya günün birinde.
Canlar kolay çıkmaz, belli derinde
Mutlu olamadık bizler dünyada.
Herkes iyi günde dostunu arar.
Saçından kıl kopsa, oluyor zarar.
Veremeyiz doğru, dürüst bir karar
Mutlu olamadık bizler dünyada
Kendim söyler, yine kendim dinlerim.
Boşuna geçiyor benim günlerim.
Dertlerim bitmiyor, durmaz inlerim.
Mutlu olamadık bizler dünyada
.
Kayıt Tarihi : 16.2.2007 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!