Suç Bizim! Şiiri - Rahma Deniz

Selam sana İstanbul…
Özür sana…
Ne varsa kötülük;
Biz yaptık
Sonra suçu attık sana…

Oysa her köşende bir güzellik saklıydı.
Temiz sevgilerle yıkamalıydık sokaklarını
Seni seyretmeliydik en güzel duygularla
Huzur bulmalıydı ruhumuz…

Hesap sor İstanbul!
Hesap sor bana!

Nasıl bu kadar güzelliğin içinde,
kapkara düşündük…
Nasıl, mendil satan çocuklarımız oldu
sokaklarında…

Evliyalar şehri,
Dualı İstanbul…

Gelin arabaları geçerken
köprülerinin üstünde,
Ne acı hayatlar yaşandı
aynı köprünün altında…

Aslında biz biliriz
en masum aşkı yaşamasını.
İyi olmak istesek; en iyisi oluruz
biliriz…
sevdik mi tam severiz…

Anlat İstanbul anlat bana;
neyi unuttuk?
vefayı mı?
sevdayı mı?
aşkı mı?

Ağlayan çocuğun saçını okşamayı
gözyaşını silmeyi mi?
Ve açık bırakıp dükkânın kapısını
Namaza gitmeyi mi?
Güveni mi unuttuk?

Selam sana İstanbul…
Özür sana…
Ne varsa kötülük;
Biz yaptık,
Sonra suçu attık sana…