Dinlemiyor şu millet, bin nasihat etsek de!
Suçlu kimdir dersiniz, halklar mıdır, biz miyiz?
Anlamıyor bu ümmet, din nasihat desek de!
Yoksa onlar ekser de; biz etkisiz cüz müyüz?
Hiç durmadan anlatır, onca vaiz ve hoca;
Dinleyenler pek çokta, anlayanlar çok azdır!
Cahillikte yarışır, kadın, erkek, genç, koca;
Hiç değişen bir şey yok, mehaz aynı mehazdır!
Bildiğinden şaşmıyor, hiç kimseler azizim!
Kederinden ölsen de; eski hamam eski tas.
Islahından bir kulun, inan dostum acizim;
Ağzın ile kuş tutsan; sihir(!) sanır bil ki nas!
Bilen varsa söylesin, nedir halin hikmeti?
Ya çoklarda idrak az, ya da; bizde ihlâs yok.
Kahir ekser yazık ki; nimet sanır nikmeti(!)
Gafletiyle avunur, gerçek ilme karnı tok(!)
Bir helake hamile, korkarım ki şu ati!
Gidiş ona doğrudur, her tarafta ne yazık!
Belki fazla yaklaştı, o kıyamın saati?
Güruhlarda kaygı yok, ne hazırlık ne azık!
Şayet suçlu bizlersek; nefsimizi ıslah et!
Hatakarlar halk ise; müstakim kıl onları!
Hedefimiz sırf rıza, düsturumuz ihlâs et
Kusurumuz affedip, hoşça bitir sonları!
Cihat ŞAHİN
25.04.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 25.4.2011 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!