Suç Benim mi? Şiiri - Ünal Geçeci

Gönlümde kilitli duran kapıyı
Açan sendin ey zalim, suç benim mi?
Yarin diye beklettiğim sarayı
Seçen sendin ey zalim, suç benim mi?

Ben korkarken sevmek için birini,
Gelip baş köşeye koydun kendini.
Gönlüm boş diyerek bin bir yemini
İçen sendin ey zalim, suç benim mi?

Gönül verip kömür eyledim gözü,
Hayale kapılıp nur gördüm yüzü.
Onulmaz yarama ateşi közü
Saçan sendin ey zalim, suç benim mi?

Bülbül olup türkü söylerken güle,
Yaktın, kor eyledin, düşürdün dile.
Dikeni bahane ederek ele
Uçan sendin ey zalim, suç benim mi?

Göremeden ömrümde bir baharı,
Öz öz gezip bal yapmadan arı,
Çiçek olmadan tüm tomurcukları
Biçen sendin ey zalim, suç benim mi?

Olmayacak dua bu. Bile bile
“Amin” dedirttin bak biçare kula.
Güzde turna gibi başka gönüle
Göçen sendin ey zalim, suç benim mi?

Durma git hadi, git dengini ara,
Sen olmasan Ünal yanmazdı nara.
Her şeyi unutup çok uzaklara
Kaçan sendin ey zalim, suç benim mi?

2014
Elbistan