İçimdeki fırtına tohumlarını ben mi attım?
Kader, sen oynamadın mı içimle, dışımla?
Gözümden yaş akmasın diye, hep yumruğumu sıktım,
Yalancı kahkahalar savururken,
Sözüm ona mutluluk edalarında,
Ruhumu dibinden parçalayıp attım, gizlice.
Söyle; kendime böyle düşmansam suç benim mi?
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta