Subhan Ararım Şiiri - Ömer Tural

Şiir: SUBHÂN ARARIM!
Subhân ararım!

Bu nasıl hayattır, bu nasıl yaşam?
Hedefi şaşırır, nefsine koşan;
Dünyaya sırt döner, menzili aşan;
Menzili aşacak derman ararım.

Nereye koşarız, bileni var mı?
İnsanlık yolunu bulanı var mı?
Ekmeği, dostuyla böleni var mı?
Cömertler yurduna kervan ararım.

Bir çoğu düşünür kendi nefsini.
Bilmem, duyan var mı mazlum sesini?
Araştırma sakın elin pisini!
Ene duygusuna ferman ararım.

Konuşulan başka, yaşantı başka.
"Yapmasaydık" deriz, hatayı keşke.
Duygular oturmuş gönülde köşeye;
Nefsi öğütecek harman ararım.

Gönül malayani, düşünce bozuk,
Gırtlağa endeksli yazılan tüzük.
Hatalar ayyuka, bizlere yazık!
Hakk Nebi dururken sultan ararım.

Tural, sakın düşme şeytan peşine!
Aldanma nefsine, sarıl eşine.
Ne gelirse Hakk'tan gelir başına.
Zikirde, şükürde Subhân ararım.

Duygular Şairi: Ömer TURAL