Şubat yine dayanmış kapıya
Karların altında..
Yalnızlık var yine, ufuklarda.
Oturmuşum huzura,
yalın ayak karşısında.
Kaç şubat geçti bilmez oldum.
Sen, Bil ki hergün şubattı.
Aklıma düştün düşeli,
Her şubat öldüm..
Şubattanmıdır bilinmez,
Yel esti taş kesildim.
Gökyüzüm soğuk,
Nefes alsan bana yetişmez..
Kayıt Tarihi : 8.1.2013 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!