Şubatın Başı Şiiri - Muhammed Selçuk

Şubatın başı ;
Ay takvimli telaş , buruk oksijen
Zehir saçar semaya
Doğacam diyor sanada güneş ; dalga geçer edayla
Ah benim dokuz canlı düşlerim !
Gir içeri üşütmeyeyim kafam gibi.
Açık pencerem her daim sana
Yokluğunu fırsat biliyor ; Şubat rüzgarlarına eşlik eden yağmur

Gururlu mutluluk ; uçurtmaya benziyor , artıkça şubat rüzgarları uzaklaşıyor pencereme
Azaldıkça şubat rüzgarları ; set çekiyor gözlerime,
Uzlaşamadık senle , uzaklaştık...

Aracıdır mevsimler ; Eylül yağmurları , rüzgarları ve Cebrail...
Daimi olan : Mutlulugun o pencereden girmemeye yeminli olmasıdır .

Hırçın rüzgarlar paralar uçurtmamı , sönük rüzgarlar alır aşağı . Daimi olan : Mutlulugun gözlerime çektiği setlerdir...

Gözlerde güçlüdür fakat bende setler kadar güçlü gözler yok. Setlerden daha güçlü sözler, yazılar ve yalnızlıklar...