Şubata Esir düştü Şiiri - Mehmet Raşit Er

İlkbahar, yaz geçti ömrümün üstünden.
Tren kazaları, gerilla ölümleri geçti.
Aşkımın son perdesi şubata esir düştü.
Sel oldu deprem oldu bedenim soldu.

Ektiğim çiçek kurudu gülüm soldu.
Senden bir haber gelmez oldu.
Nerdesin koyun gözlüm ipek kirpiklim.
Hasretin ağır geliyor artık bedenime.

Boynum bükülüyor asiliğim diniyor.
Ateşim sönüyor külüm rüzgara karışıyor.
Yakasım geliyor bu kasabayı.
Kesesim geliyor bileklerimi.

Sigarama kızıyorum akşamlara küsüyorum.
Yoksunluğun yalnızlığıma ağır geliyor.
Artık gel bayram eylesin yüreğim.
Neşe girsin odama nefes alsın ciğerim...

Güneşi görmeyeli aylar oldu.
Hadi gel gelde gebe bırakma beni.
Hüzne, kedere, gama, eleme.
Sen gelde istersen şubatta gel.