Şubat Soğuktur Şiiri - Hasan Ejderha

Suya inerse ceylan
Ay, ona suda bakar
Koynuna ürkeklik biriktirir
Hasrete yakın yüreği
Bir daha ağlamadan
Yürüsün marallar
Şubat soğuktur ürkerse ceylanlar

Dağlar, haykırsa duyar ceylanı
Ağlamak kadar, yar kadar, yavru kadar
Hasretler bölüştürür çiçeklere
Bengisu akar gözlerinde yere
Dere tepe hayrandır, kandır sırtlanın gözleri
Sözler… feryat… yavrulara ağıt.

Bir bahar akşamında güneş sıcak
Ilık toprak meltemle buluşur
Buluşur sonra kuzular uzar gider göğün sesi
Nefesi, İsrafil’in çağrısı ruzigar
Nigar küsmeden Köroğlu’na
Aşk doğmamıştı yüreğine Karacoğlan’ın

Aşklar tarihine not düşmekse sevda
Her beldede yazılır tarihi aşkın
Şaşkın şaşkın bakanlar
Anlamazlar Yılan Kalesine tırmananları
Sevdaları kıskandırdı mı
Leyla ile Mecnun’u bilinmez.
Ay ceylan kapandı kapıları sevdanın
O kapıdan senden başkası giremez.