Şubat Soğuğu Şiiri - Hasan Can

Uzun bir yol buldum kendime,
Yürüyorum subat soğuğunda titrek titrek,
Önümü bir kar yığını kapatmış,
Gözlerim de ellerim gibi titrek bakıyor.

Bir kar yığınını geçiyorum,
Ve yola koyuldum derken,
Önüme o beyaz yığın yine çıkıyor.

Kendime bir yol buldum bembeyaz,
Ama beyazı kapkara bir hüsran.
Çıkar yol bulmak o kadar kolay değilmiş anladım,
Bembeyaz bir yol bile böylesine karayken,
Çıkar yol nerede kimbilir...

Evet, bir yol buldum kendime,
Hani gittikçe uzar ya,
Öylesine uzun işte.