Şubat Soğuğu Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bir Şubat soğuğu gibi oturdun içime
Hiç yoktan yere.
Bide oturdun benimle yüzsüzce baharı bekledin,
Hani çıkıp gidemedin de.
Bahar kapıda,
Çiçeklenmekte var,
Yağmurlar altında sırılsıklam olmakta.
Bulutlar kadar pervasız olmak isterdim,
Yağmak isteyince yağmak,
Esmek isteyince esmek,
Gürlemek olabildiğince yüreğine,haykırmak belki de,
Yıldırım gibi düşüvermek önüne,
İnmek yüreğine aniden.
Sonra sarılmak korkma benim diye
Ve anda kalmak.
Anlayacağın doğal yollardan geleceğim ben bu aşka,
Tamamen doğal yollardan.
Baharı bekle,
Şunun şurasında Mart'a ne kaldı?