ak bir buluttum
dudaklarıma gülücükler kondurduğum
her biri bir sancıya kurulunca saatlerin
kırıldı kalemim yerle bir oldum
biçildi sözcükler bahar kokan ağzımda
derinlerde bir yerlerde korku tozları
demir pençeli duvar sıkışıklığında
canımı yakıyor şubatın en sıcağı
düşlerim orada kaldı
ateşten evlerimin yıkıntısında
sesimi gezdirdi göğsü kızgın akşamlar
bir yalazdım bin talanda
ne çok güvenmiştim yağmurlara
sönmedim
sağanak sağanak ıslandım da
içinde binlerce matem tutup
yanan bir mumum
çalmıştı neşemi
acının kucağına ilk düştüğüm gün
oysa sipariş etmemiştim hüzünleri
ya da davet
kendi koltuklarını yanlarında getiren
davetsiz misafirleriydi
ömürsüzlüğümün
Ebru Asya
Kayıt Tarihi : 12.2.2023 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
