Şubat on, Venedik'deyim
size gondollardan, ressamlardan
bahsetmeyeceğim
karnavalın yüzleri dururken
bunların lafı mı olur?
San Marco'yu bilirdim
bir zamanlar kuşları elimle yemlemiş
öpüşen çiftler görmüş
sonra da yağmura tutulmuştum.
Bugün San Marco'da bir garibim
ne Pierrot maskem var
ne rengarenk giysilerim.
Oysa herkes sessiz
poz verip durmakta
güneşi yüzlerinde yakalamakta
yaşamın hüznü kabarmakta bir yerimde.
Fındıkkıran'ın muzipliği meydana yayılmışken
Clayderman piyanosu konuştu
göremediğim bir yerde
boş dekorlarla karşılaşınca
kaçırılmış gösterinin hüznü gözlerimde
dilime dolamışken 'NewYork NewYork'
eşlik etti bir kahvedeki piyano
böyle kapattık geceyi
O ve ben
Venedik'te iki serseri...
Kayıt Tarihi : 16.3.2004 23:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!