İstanbul’da bile Şubatın on beşi bugün
Kirli gri gözlerinden ağlıyor gökyüzü
Kaldırımlarda monoksit kokusu yürüyor
Kapalı mazgallardan sele bağlanmış yollar
Ve boynumda taşıyorum yokluğunu
Kırk katıra yüklesem taşınmaz bir yük
Eyyup’un derdinden daha büyük
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken



