Şubat Güneşi Gibi Şiiri - Salim Erben

Yalancı baharmış gençlik yıllarım
Unuttum kumrular gibi sevişmeyi
Daralıyor içim sıkılıyor canım
Karlı dağ gibi
Başım da küme küme bulutlar
Kardan kaleler yapıyor
Çıkıp menzilinden
Bin yıllık uykudan uyanır gibi
Tasalanmıyorum kaygılanmıyorum
Neden niçin diye sorgularken kendimi
Babamın atasözü dedesinden kalma
Bir miras gibi düşüyor aklıma
Davulun sesi hoş gelir uzaktan ama
Ozan telleri nakışlar
En güzel türküleri diyordu
Yeni yakılmış ateş sarar
Sıcak yorgan gibi bedenimi
Sonra bağrım da örselenmiş
İlk heyecan
Yarı sıcak bir bahar eser
Yine aklım fikrim köyde
Hiç varmadım aktaş kıyılarına
Kanaktan öte geçmedim
Damla pınardan da içmedim
ahh
Bıyıkları yeni terlemiş delikanlı
Dudaklarında bir türkü Akçakışla
Suyu havası birde yaylası
Varsa başka siz söyleyin
Yemin ederim ki
Geç kalmış gibiyim akpınar sana
Şimdi telaşlı bir serçe çırpınır
Sırça yüreğim ömür tüketir
Oysa ben sana
Mesken kurmak istemiştim başın yayla
Dağ doruklarına engin ovalarına
Sen Tanrının sevgili kuluydun arkadaş
Bense iblise papucu ters giydiren bir asi
Çoktan kovulmuştum tapınaklar dan
Rüya değil sensizliğim eyy akçakışla
Genzimizi yakan şu acı kirli hava
Ulan ankara sen varsın ya sen