Şubat Çocukluğu Şiiri - Taha Hakan

Kehanetler aşılıyoruz çocukluğumuza,
Hayallerine bağışıklık kazansın diye korkularımız..
Sanırım herkesten bir ölçek sevdiğini almıştır hayat
Sabrımızı mı ölçecek ne?
Tetkiklerinde acı yüksek değerlerdeyken
Günaşırı verilecektir ağrı-kesicilerimiz...
Biz yine de tavsiyenin umursuzluk uçurumunda
Ölüm ile hayat arası sıratlar kurucağız
İlkine daha ısınamadan
Son konacak adı baharın
Zehir zemberek yorganın sıcaklığında
Bir şubat akşamı uykusundan uyandıracağız annemizi
Uyku sersemliğinde bir umut
Ölüm'ü soracağız çocuk aklıyla
Haspelkader affedilir diye korkularımız
Kollarında uyuyakalacağız
Ya bir "baba" ya bir " yar " ya da müstesna bir yoksunluğu
Gün be gün,
An be an,
Yorulmadan arayacağız..

Kaybedilmiş Her Babasız Çocukluğa İtafen...

Thkn 2013'ün sonbaharı..