Yine geldin şubat
Döktün ayazını yüreğime
Yokluğun çığ gibi büyürken
Üşüyorum sensiz gecelerde
Zemheri vurdu gönlüme...
Bugün yine o malum gün gibi
Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Devamını Oku
Baştan savıp asabımı bozdular.
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar.
Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
Hüzünler şiirinize yakışmışlar, yüreğinizden uzak olsunlar.
Kutluyorum Sadiye hanım.
Saygımla.
ne diyebilirim ki güzel demekten başka zaten şiir parçayapıp geçmişken beni ... tam puanla listemde ++++++++
sizi kutlarım.. sevginin enerjisi bizlere yön veren olsun... zaman en iyi ilaçtır..
Kutluyorum sevgili Sadiye hanım, samimi iç sesinizin güzel dizelerini.hepimizin böylesi dolup taştığımız zamanlar olur ki içimizin ağısını boşaltmak isteriz, Şubat ayının puslu zamanları belki biraz daha zorluyor insanı.
Beğenerek okudum şiirinizi, tebrik ederim..Selam ve sevgiyle.
Ah Canım Arkadaşım,
Yüreği yanık hüzün çiçeğim, koca yürekli sırdaşım benim…
Bugün “Evlatların”,
Bugün “Ah’ların” günü mü?
Bilmediğimi, görmediğimi mi sanıyorsun şiirini?
Sen sayfana değil de, getirip yüreğime astığın “ŞUBAT AyAZI “nı…
İnan bana, bu ayazı düşürdüğün günden beridir kaçıyordum sayfandan.
Kaçacak yerim olmadığını bile bile hem de…
Ama şimdi, ya şimdi nasıl kaçar, nasıl susarım ki?
Onur’una, gönlümün paşasına olsun bu da…
Ah yavru canım,
Yokluğun ki, canıma dokunan!
O yokluğun ki, yüreğime vurup duran!
O yokluğun ki, ruhuma mengene kuran!
İşte bu zamansız ayrılık ki,
Ölmeden, ölümüme sebep olacak olan!
Ah meleğim,
Nasılsın gittiğin yerde?
Rahat ve mutlu musun?
Ama sen, sen beni merak etme n’olur!
Bilmeni istemiyorum,
Saçı siyah, ruhu ihtiyar,
Yüreği yıkık, gözleri nemli bir annen olduğunu…
Bilme n’olur,
Sen de ağlama benim gibi,
Yokluğuna dayanmaya çalışan yüreğim,
İnan dayanamaz, gözündeki o tek damla yaşına!
Dayanamam, inan dayanamam ben buna!
Gözlerimle değil,
Yüreğimle ağlıyorum artık, yokluğuna!
Ne kadar incindiğimi, kırılıp döküldüğümü,
Sen bilme, bilme n’olur!
Bir an olsun bıkmadan, usanmadan
Artık, herkesin girdiği ama
Seni bir anda benden alan,
Hep o kapılarda,
Hep o kapıların ardında, açılmasında gözlerim…
Ömür sebebim!
Gönül güzelliğim!
Artık hep senin için ıslatıyorum,
Tüm ayrılık ve hasret sözcüklerini…
Boğazıma dizildikleri gibi,
Darağacında sıraya diziyorum onları…
Sonra,
Gözlerimde kalan her damlayı,
Yine onlar için döküyorum, güneşe inat!
Anladım ki,
Bir kadının varlığının başlangıcı,
Sevdasının sesiymiş anne olmak!
Rabbimin,
Sonsuzluğu ellerinin arasına,
Cenneti ayaklarının altına sunmasıymış,
Anne olmak!
Yavru canı,
Cennet şerbetleri içerken ukbada,
Buna dayanabilmekmiş, anne olmak!
Avaz avaz sussun n’olur,
Bu “ŞUBAT AyAZI”!
Sussun ki,
Her susuşu varlığımın anlamı olsun!
Bilmiyor mu o Şubat?
Bilmiyor mu O ayazları?
Yüreğimin en içine saklayacağımı,
Onların zamansızlığını…
Ah,
CANDAN ÖtE,
CANtANEM benim!
N’olur!
Gözlerinin rengine,
Sana en son yakışan,
O beyaza boya gökyüzünü!
Boya ki, toprak kokmasın umutlarım!
Boya ki, susuz kalmasın ovalarım!
Boya ki, seninle dolsun kıyılarım!
Kana kana içeyim sevgini!
Kana kana içime çekeyim,
Kokunu...
Onur’umu…
Umudumu...
Mutluluğumu...
N’olur, biraz huzur bırak avuçlarıma…
Biliyor musun Sevgili Sadiye’m?
Ben bugün anladım Mehmet Akif’in neden “Allah bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın!” dediğini…
Bende diyorum ki;
Rabbim, hiçbir anneye, bir daha yazdırmasın “evlat acısının” ne demek olduğunu…
Sevgilerimle…
Hislerimize tercüman olmuşunuz kutlarım Şadiye hanım......10 ant
Herkese tercüman
olmuşsunuz
Sadiye hanım,
kutluyor ve
tebrik ediyorum.
Selam ve hürmetle...
Zaman geçiyor ama hafızalardan o gün silinmiyor, ben iki canımı verdim bu ayda toprağa, sizi çok iyi anlıyorum desem de bir annenin evladından ayrılmasının acısının yanına bile yaklaşamaz benim anladığım, o yüzden size sabır diliyorum Rahmet olsun oğlunuzun ruhuna, acınızı kaleme dökmeniz bizlerle paylaşmanız iyi olmuş sevgiler...
Yine geldin şubat
Döktün ayazını yüreğime
Yokluğun çığ gibi büyürken
Üşüyorum sensiz gecelerde
Zemheri vurdu gönlüme...yüreğime dokundu şiir...kutluyorum bu güzel şiirinizi...sevgiler
Demek bugünlerdeydi tam..
Şubatın 'ayazı...' Şubatın alıp gittiği o 'eşsiz sıcaklık..'
Ana kucağıdır bilinen en sıcak yer.. Ama ya boş kalırsa? Şubat alıp giderse yavrusunu.. Nasıl ısınsın içi buz keserken...
Şiiri içim eriyerek okudum.. Ne yazsam yokluğun acısını dinderemeyecek.. Aksine tazelenecek o derin yara..
Ahret ayrılığı vermesin Rabbim.. Dileğimdir, duamdır Şadiye..
Şiirinizi kutlarım, içtenlikle..
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta