Bir kanlı şubatın öfkeli çırpınışıydı;
Yaşamla aramıza ağıttan duvar ören.
Bahara da el eden bir Akdeniz kışıydı;
Ömrünün baharında canlarını hep veren.
Çığlıklarla uyandı memleket hep sabaha.
Karanlık o gecenin buz tutan ayazında…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
