Şubat'a Ağıt Şiiri - Rıdvan Köse

Lapa lapa kar yağıyor, her taraf karanlık.
Göz gözü görmez, sadece soğuk uyanık.
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde titrek bir sada:
Dağlar bana yüklü, dağlar içimde yanık.

Her bir kar tanesinde sanki dağlar yüklü.
Yere düşer yavaş yavaş küçüklü büyüklü.
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde titrek bir sada:
Her soğuğumda bir keder, bir de acı yüklü.

Dağlandı yüreğim yurdun on bir yerinde ah!
Maraş'ın üstünde feryat, acının derininde ah!
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde titrek bir sada:
Kuvvet ver titrek dudaklara ey Hazret-i Allah!

Adıyaman kalmamış, şehir yıkıma ram olmuş.
Okula hazır çantalar, enkazlarda mahvolmuş.
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde titrek bir sada:
Mürekkepli sayfalar baştan başa kan olmuş.

Hani deniz manzaralı, sözde cennet sarayları.
Viran olmuş hepsi, kalmış ardında dumanları.
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde titrek bir sada:
Haykırır tuğla altlarında insanların el amanları.

Malatya, bahçelerin, camilerin, hanların nerede?
Ağaçlar çiçek değil, hüzün açtı kayısıların nerede?
Gökyüzü sisli, kar tanelerinde, titrek bir sada:
Kar iken meyve olurdum şimdi hüzün akar derede.

Diyarbakır surları sur olalı görmedi böyle zelzele.
Fay hattı, yüreğime battı her yanımı sardı velvele.
Gökyüzü dumanlı, kar tanelerinde titrek bir sada:
Kaldıralım şu enkazı, kaldıralım şu yıkımı bel bele.

Görmedim Hatay'daki şu hali, bu yaşa gelene dek.
Feryad u figanlar bulut olmuş ta arş-ı alaya dek.
Yeryüzü enkaz yığını, kar taneleri her biri şüheda.
Cennet misali idi apartmanlar, bu lerze olana dek.

Bu Nuh Tufanı mıydı, Ya Rabb başımızdan geçti?
Nice taze can kuşu aramızdan birer birer göçtü.
Yeryüzü can pazarı, kar taneleri her biri şüheda.
Nice hanedanlar, nice handanlar bu diyardan uçtu.